Διευθυντής σχολείου: Ζήνδρου Κερασίνα
Τηλ./Φαξ: 2246091016
Απόλλωνα Ρόδου
Δήμος Καμείρου
κωδικός σχολείου: 9100057
e-mail: dimapoll@sch.gr
Εκπαιδευτικοί:
Βαβατσιούλα Μαρία
Ζήνδρου Κερασίνα
Καραγεώργου Βασιλική
Μυλωνάς Αλέξανδρος
Οικονομοπούλου Ιουλία
Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010
Λίγα λόγια για το χωριό μας........
Λίγα λόγια για το χωριό μας
Το Χωριό Απόλλωνα της Ρόδου είναι ένα ορεινό χωριό και βρίσκεται στο κέντρο περίπου του νησιού, στις πλαγιές του Προφήτη Ηλία. Απέχει από την πόλη της Ρόδου 50 χμ.Το χωριό μας είναι γεμάτο από πεύκα, πορτοκαλιές, λεμονιές, μανταρινιές και πάρα πολλές ελιές.
Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία, κτηνοτροφία και δουλεύουν στα ξενοδοχεία.
Στ΄ Απόλλωνα μπορεί κανείς να επισκεφτεί το Λαογραφικό Μουσείο, στο οποίο μπορεί να δει λαογραφικά είδη των σπιτιών, γεωργικά εργαλεία, αρχαίες ενδυμασίες κ.ά. Μπορεί να δει την εκκλησία μας, το ξυλόγλυπτο Σταυρό, ένα χειρόγραφο Ευαγγέλιο και πολλά άλλα ιερά σκεύη και βιβλία.Επίσης μπορεί να επισκεφτεί τα εξωκλήσια όπως του Ασώματου, του Αι-Πέτρου, του Αι- Γιώργη, της Καρυώνας και τα ερείπια του ναού της Εφτάπορτης. Το χωριό μας έχει δυο ελαιοτριβεία, Πυροσβεστικό Κλιμάκιο, ένα μεγάλο σχολείο με μεγάλη αυλή, συνεταιρισμό γυναικών, γήπεδο και πολλές ταβέρνες για φαγητό. Το χωριό μας, μας αρέσει πάρα πολύ το αγαπάμε και θέλουμε να μείνουμε για πάντα εδώ.
Α ~ ΑΠΟΛΛΩΝΑ
Π ~ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ
Ο ~ ΟΜΟΡΦΑ
Λ ~ ΛΑΜΠΕΡΑ
Λ ~ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ
Ω ~ ΩΡΑΙΑ
Ν ~ ΝΑΟΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Α ~ ΑΞΕΧΑΣΤΑ
Το Χωριό Απόλλωνα της Ρόδου είναι ένα ορεινό χωριό και βρίσκεται στο κέντρο περίπου του νησιού, στις πλαγιές του Προφήτη Ηλία. Απέχει από την πόλη της Ρόδου 50 χμ.Το χωριό μας είναι γεμάτο από πεύκα, πορτοκαλιές, λεμονιές, μανταρινιές και πάρα πολλές ελιές.
Οι κάτοικοι ασχολούνται με τη γεωργία, κτηνοτροφία και δουλεύουν στα ξενοδοχεία.
Στ΄ Απόλλωνα μπορεί κανείς να επισκεφτεί το Λαογραφικό Μουσείο, στο οποίο μπορεί να δει λαογραφικά είδη των σπιτιών, γεωργικά εργαλεία, αρχαίες ενδυμασίες κ.ά. Μπορεί να δει την εκκλησία μας, το ξυλόγλυπτο Σταυρό, ένα χειρόγραφο Ευαγγέλιο και πολλά άλλα ιερά σκεύη και βιβλία.Επίσης μπορεί να επισκεφτεί τα εξωκλήσια όπως του Ασώματου, του Αι-Πέτρου, του Αι- Γιώργη, της Καρυώνας και τα ερείπια του ναού της Εφτάπορτης. Το χωριό μας έχει δυο ελαιοτριβεία, Πυροσβεστικό Κλιμάκιο, ένα μεγάλο σχολείο με μεγάλη αυλή, συνεταιρισμό γυναικών, γήπεδο και πολλές ταβέρνες για φαγητό. Το χωριό μας, μας αρέσει πάρα πολύ το αγαπάμε και θέλουμε να μείνουμε για πάντα εδώ.
Α ~ ΑΠΟΛΛΩΝΑ
Π ~ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ
Ο ~ ΟΜΟΡΦΑ
Λ ~ ΛΑΜΠΕΡΑ
Λ ~ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ
Ω ~ ΩΡΑΙΑ
Ν ~ ΝΑΟΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Α ~ ΑΞΕΧΑΣΤΑ
Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010
Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση στο Δ.Κ.Σ.Μ.Ρ
«Οι καλικάτζαροι σας περιμένουν για …
σκανδαλιές, κατεργαριές και
πολλές χριστουγεννιάτικες στιγμές!!!»
Με αυτή τη φράση ξεκίνησε η χριστουγεννιάτικη εκδήλωση που διοργανώθηκε στο Διεθνές κεντρο Λογοτεχνών και Μεταφραστών Ρόδου, τον Δεκέμβρη.
Εκεί οι καλικάτζαροι των ελληνικών παραδοσιακών χριστουγεννιάτικων
παραμυθιών, υποδέκτηκαν τους μαθητές, έπαιξαν μαζί τους, τραγούδησαν και να έκαναν διάφορες
πονηριές με τα παιδιά.
Στη συνέχεια τα παιδιά έκαναν χειροτεχνίες, ζωγραφιές και άλλες
δραστηριότητες σχετικές με τα Χριστούγεννα.
σκανδαλιές, κατεργαριές και
πολλές χριστουγεννιάτικες στιγμές!!!»
Με αυτή τη φράση ξεκίνησε η χριστουγεννιάτικη εκδήλωση που διοργανώθηκε στο Διεθνές κεντρο Λογοτεχνών και Μεταφραστών Ρόδου, τον Δεκέμβρη.
Εκεί οι καλικάτζαροι των ελληνικών παραδοσιακών χριστουγεννιάτικωνπαραμυθιών, υποδέκτηκαν τους μαθητές, έπαιξαν μαζί τους, τραγούδησαν και να έκαναν διάφορες
πονηριές με τα παιδιά.
Στη συνέχεια τα παιδιά έκαναν χειροτεχνίες, ζωγραφιές και άλλες
δραστηριότητες σχετικές με τα Χριστούγεννα.
Παρουσίαση εφημερίδας σχ. έτος 2007-08
Πέρυσι, αν και μικροί δημοσιογράφοι, εκδόσαμε μία μεγάλη εφημερίδα!! Ο τίτλος της;; ''Τρέχα....Γύρευε'' ....Πραγματικά, τρέξαμε πολύ για να γεμίσουμε τα φύλλα της...
80 σελίδες παρακαλώ!!! Και ήταν για μικρούς και ..... για μεγάλους. Τα θέματα μας διάφορα:
περιβάλλον, τουρισμός, πολιτική, ναρκωτικά, μετανάστες, εκπαίδευση, ............
Στο τέλος, τόση ήταν η χαρά μας, που θέλαμε να τη μοιραστούμε και με άλλους για αυτό (πάλι τρέχαμε!!!) οργανώσαμε την παρουσίαση της στην κοινοτική αίθουσα εκδηλώσεων του χωριού.
Επίσκεψη στη Βουλή σχ. έτος 2008-09
Πέρυσι , η Στ΄ τάξη, πήγαμε εκδρομή στην Αθήνα, και επισκεφθήκαμε τη Βουλή, τον Παρθενώνα , το μουσείο Βορρέ στη Παιανία , το Μουσείο Μπενάκη , το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού , το Πλανητάριο ,το Μουσείο Πολιτικών Εξόριστων και τους Δελφούς .
Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010
Παραδοσιακά φαγητά
Φαγητά
Καπαμάς Λαμπριώτης
Υλικά
Το κουφάρι (θώρακα) από ρίφι
5 φλιτζάνια ρύζι
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 συκωταριά
3-4 ώριμες ντομάτες (πολτός)
αλάτι, πιπέρι, κύμινο
άνηθος
1 ½ φλιτζάνι λάδι
κουκουνάρι, μουσκεμένα ρεβίθια από το βράδυ
10 φλιτζάνια νερό
Για τη γέμιση
Τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι με τα εντόσθια και το λάδι. Προσθέτουμε το ρύζι και το τσιγαρίζουμε ελαφρώς, προσθέτουμε την ντομάτα, ανακατεύουμε και βάζουμε 1 ½ φλιτζάνι νερό μέσα στο ρύζι. Μετά από δύο –τρία γυρίσματα, τα κατεβάζουμε από την φωτιά και ρίχνουμε το αλάτι, το κουκουνάρι, τα ρεβύθια και τα μυρωδικά.
Αλατοπιπερώνουμε το κουφάρι, το γεμίζουμε με τη γέμιση και το ράβουμε. Το βάζουμε στο ταψί και από γύρω βάζουμε το υπόλοιπο ρύζι με τα μυρωδικά και ρίχνουμε το υπόλοιπο νερό. Το βάζουμε στο ξυλόφουρνο από το βράδυ και τρώμε την άλλη μέρα.
Πιργιούρι
Ψήνουμε το σιτάρι στο καζάνι, μετά το ξεφλουδίσουμε και το στεγνώνουμε. Μετά το σιτάρι το αλέθουμε στο χειροκίνητο μύλο.
Από αυτό φτιάχνανε τον περίφημο τσουβρά οι νοικοκυρές και το έτρωγαν για πρωινό με σύβραση.
Τραχανάς
Το φτιάχνανε με αλεύρι, γάλα και μετά το ξεράνανε.
Καβρουμάς
Το φτιάχνανε με χοιρινό κρέας και λίπος και το φύλαγαν μέσα σε βάζα ή σε πήλινα δοχεία.
Γλέπα
Είναι ψωμί με μπαχαρικά και γάλα που το έφτιαχναν το Πάσχα.
Μίλα
Είναι το λίπος του χοίρου που το χρησιμοποιούσαν στο μαγείρεμα.
Κουλουσαφάδες
Το έφτιαχναν τα Χριστούγεννα, όταν έσφαζαν τους χοίρους με τ΄ άντερα του χοίρου και ρύζι.
Πηχτή
Βράζανε το κεφάλι του χοίρου και αυτό έπηζε και το τρώγανε.
Ελιές τσακιστές
Παίρνουμε πράσινες ελιές και τις σπάμε μια – μια με την πέτρα. Τις βάζουμε σε λεκάνη με νερό που το αλλάζουμε καθημερινά επί δέκα ημέρες περίπου, ώσπου να ξεπικρίσουν. Τις στραγγίζουμε. Ετοιμάζουμε τη σαλαμούρα και τη ρίχνουμε στις ελιές. Στύβουμε μέσα μπόλικα λεμόνια και νεράντζια και προσθέτουμε 3-4 καυτερές πιπεριές και φέτες λεμονιού.
Ελιές παστές
Μαζεύουμε μαύρες ελιές πολύ ώριμες, τις βάζουμε σε καλάθι και τις αλατίζουμε με χοντρό αλάτι. Τις ανακατεύουμε συχνά και τις αφήνουμε για πολύ καιρό με το αλάτι μέχρι να ξεπικρίσουν και να τρώγονται.
Κάππαρη
Παίρνουμε τα τρυφερά βλαστάρια από την κάππαρη,τα καθαρίζουμε από τα αγκάθια, τα ζεματάμε για λίγο σε βραστό νερό και τα αφήνουμε 2-3 μέρες στο νερό για να ξεπικρίσουν, αλλάζοντας το νερό. Τα ξεπλένουμε καλά και τα βάζουμε μέσα σε ξύδι και άρμη.
Γλυκά
Κουλούρες, μελεκούνι, τηγανίτες, μουσταλευριά, πετιμέζι.
Μελεκούνι (παστέλι )
Φτιάχνεται με μέλι και καβουρδισμένο σουσάμι. Το δίνουμε συνήθως σε γάμους.
Τακάκια
Ανοίγουμε φύλλο, βάζουμε καρύδια ή σουσάμι, τα τηγανίζουμε και τα σιροπιάζουμε. Συνηθίζεται να τα φτιάχνουν στην γιορτή του Αγίου Ανδρέα αντί για λουκουμάδες.
Σελιμάς Χ., Πετρίδης Γ.,Χατζησάββα Ι.,Σεντονά Θ.
Καπαμάς Λαμπριώτης
Υλικά
Το κουφάρι (θώρακα) από ρίφι
5 φλιτζάνια ρύζι
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 συκωταριά
3-4 ώριμες ντομάτες (πολτός)
αλάτι, πιπέρι, κύμινο
άνηθος
1 ½ φλιτζάνι λάδι
κουκουνάρι, μουσκεμένα ρεβίθια από το βράδυ
10 φλιτζάνια νερό
Για τη γέμιση
Τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι με τα εντόσθια και το λάδι. Προσθέτουμε το ρύζι και το τσιγαρίζουμε ελαφρώς, προσθέτουμε την ντομάτα, ανακατεύουμε και βάζουμε 1 ½ φλιτζάνι νερό μέσα στο ρύζι. Μετά από δύο –τρία γυρίσματα, τα κατεβάζουμε από την φωτιά και ρίχνουμε το αλάτι, το κουκουνάρι, τα ρεβύθια και τα μυρωδικά.
Αλατοπιπερώνουμε το κουφάρι, το γεμίζουμε με τη γέμιση και το ράβουμε. Το βάζουμε στο ταψί και από γύρω βάζουμε το υπόλοιπο ρύζι με τα μυρωδικά και ρίχνουμε το υπόλοιπο νερό. Το βάζουμε στο ξυλόφουρνο από το βράδυ και τρώμε την άλλη μέρα.
Πιργιούρι
Ψήνουμε το σιτάρι στο καζάνι, μετά το ξεφλουδίσουμε και το στεγνώνουμε. Μετά το σιτάρι το αλέθουμε στο χειροκίνητο μύλο.
Από αυτό φτιάχνανε τον περίφημο τσουβρά οι νοικοκυρές και το έτρωγαν για πρωινό με σύβραση.
Τραχανάς
Το φτιάχνανε με αλεύρι, γάλα και μετά το ξεράνανε.
Καβρουμάς
Το φτιάχνανε με χοιρινό κρέας και λίπος και το φύλαγαν μέσα σε βάζα ή σε πήλινα δοχεία.
Γλέπα
Είναι ψωμί με μπαχαρικά και γάλα που το έφτιαχναν το Πάσχα.
Μίλα
Είναι το λίπος του χοίρου που το χρησιμοποιούσαν στο μαγείρεμα.
Κουλουσαφάδες
Το έφτιαχναν τα Χριστούγεννα, όταν έσφαζαν τους χοίρους με τ΄ άντερα του χοίρου και ρύζι.
Πηχτή
Βράζανε το κεφάλι του χοίρου και αυτό έπηζε και το τρώγανε.
Ελιές τσακιστές
Παίρνουμε πράσινες ελιές και τις σπάμε μια – μια με την πέτρα. Τις βάζουμε σε λεκάνη με νερό που το αλλάζουμε καθημερινά επί δέκα ημέρες περίπου, ώσπου να ξεπικρίσουν. Τις στραγγίζουμε. Ετοιμάζουμε τη σαλαμούρα και τη ρίχνουμε στις ελιές. Στύβουμε μέσα μπόλικα λεμόνια και νεράντζια και προσθέτουμε 3-4 καυτερές πιπεριές και φέτες λεμονιού.
Ελιές παστές
Μαζεύουμε μαύρες ελιές πολύ ώριμες, τις βάζουμε σε καλάθι και τις αλατίζουμε με χοντρό αλάτι. Τις ανακατεύουμε συχνά και τις αφήνουμε για πολύ καιρό με το αλάτι μέχρι να ξεπικρίσουν και να τρώγονται.
Κάππαρη
Παίρνουμε τα τρυφερά βλαστάρια από την κάππαρη,τα καθαρίζουμε από τα αγκάθια, τα ζεματάμε για λίγο σε βραστό νερό και τα αφήνουμε 2-3 μέρες στο νερό για να ξεπικρίσουν, αλλάζοντας το νερό. Τα ξεπλένουμε καλά και τα βάζουμε μέσα σε ξύδι και άρμη.
Ελιές κουλουμπητές
Διαλέγουμε πράσινες ελιές σκληρές χωρίς στίγματα. Τις πλένουμε και τις βάζουμε σε δοχείο. Γεμίζουμε με σαλαμούρα και στύβουμε αρκετά λεμόνια. Τρώγονται μετά από έξι ή εφτά μήνες αφού ξεπικρίσουν.
Γλυκά
Κουλούρες, μελεκούνι, τηγανίτες, μουσταλευριά, πετιμέζι.
Μελεκούνι (παστέλι )
Φτιάχνεται με μέλι και καβουρδισμένο σουσάμι. Το δίνουμε συνήθως σε γάμους.
Τακάκια
Ανοίγουμε φύλλο, βάζουμε καρύδια ή σουσάμι, τα τηγανίζουμε και τα σιροπιάζουμε. Συνηθίζεται να τα φτιάχνουν στην γιορτή του Αγίου Ανδρέα αντί για λουκουμάδες.
Σελιμάς Χ., Πετρίδης Γ.,Χατζησάββα Ι.,Σεντονά Θ.
Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010
παραδοσιακά παιχνίδια
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ
Παιχνίδια που έπαιζαν παλιά οι νέοι ήταν :
Πεντόβολα
Παιχνίδια που έπαιζαν παλιά οι νέοι ήταν :
Πεντόβολα
Παίζεται από δυο παιδιά. Το κάθε παιδί έχει πέντε πέτρες στο μέγεθος ενός μεγάλου φουντουκιού. Αυτός που ξεκινά πρώτος πετάει μια πέτρα από τις πέντε στον αέρα και με μια γρήγορη κίνηση, προσπαθεί να πάρει μια άλλη. Συγχρόνως προσπαθεί να πιάσει και την άλλη που πέφτει. Κάνει το ίδιο και με τις υπόλοιπες πέτρες. Όταν χάσει ένα παιδί παίζει το άλλο. Ύστερα κάνει το ίδιο και με τις υπόλοιπες πέτρες, πιάνοντας, από κάτω δυο πέτρες. Το ίδιο κάνει πιάνοντας από κάτω τρεις πέτρες και μετά με τέσσερις. Μετά περνάμε στην πιο δύσκολη φάση. Ενώνουμε τις δυο παλάμες μας, βάζουμε μέσα τις πέντε πέτρες, τις πετάμε στον αέρα και καθώς οι πέτρες πέφτουν από ψηλά, με μια γρήγορη κίνηση, γυρίζουμε τα χέρια στην απάνω πλευρά και προσπαθούμε να πιάσουμε τις πέντε πέτρες που πέφτουν.
Καμάρα
Με την παλάμη του αριστερού χεριού σχηματίζεται καμάρα, η οποία στηρίζεται στο έδαφος. Με το δεξί χέρι προσπαθεί κανείς να περάσει από την καμάρα μικρά πετραδάκια. Νικητής είναι ο πλέον επιδέξιος, που χωρίς να αστοχήσει επιτυγχάνει τους τιθέμενους στόχους του παιχνιδιού.
Μπιζζζ !
Με κλήρο ορίζεται εκείνος που θα τα φυλάξει, βάζοντας το αριστερό του χέρι κάτω από τη μασχάλη του και με το δεξί του καλύπτει τα μάτια του. Οι άλλοι παίκτες στέκονται πίσω από την πλάτη του και συνεννοούνται ποιος θα χτυπήσει πρώτος την παλάμη του παίκτη που τα φυλάει. Τη στιγμή που γίνεται το κτύπημα όλοι μαζί φωνάζουν: Μπιζζ….και κάνουν πως βλέπουν αλλού για να μην καταλάβει ο φύλακας ποιος το χτύπησε. Ο φύλακας προσπαθεί να μαντέψει ποιος τον χτύπησε. Αν το βρει τότε γίνεται φύλακας αυτός, αλλιώς συνεχίζει ο ίδιος μέχρι να βρει ποιος τον χτύπησε.
Αλάτι ψιλό - αλάτι χοντρό
Το παιχνίδι αυτό παίζεται από πολλά παιδιά που συγκεντρώνονται και βγάζουν με κλήρο τη ''μάνα''. Ύστερα κάνουν όλα μαζί ένα κύκλο και κάθονται κάτω σταυροπόδι με τα χέρια πίσω, με τις παλάμες ανοιχτές.Η ''μάνα'' στέκεται έξω από τον κύκλο και βαστάει ένα μαντήλι. Κάνει μια βόλτα γύρω από τον κύκλο τραγουδώντας :
Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό,
έχασα την μάνα μου και πάω να την βρω,
παπούτσια δεν μου δίνει να πάω στο χορό.
έχασα την μάνα μου και πάω να την βρω,
παπούτσια δεν μου δίνει να πάω στο χορό.
Την ώρα που τραγουδάει γύρω από τον κύκλο, πετάει το μαντίλι πίσω από ένα παιδί και συνεχίζει μέχρι να καταλάβουν ότι δεν κρατάει πια το μαντίλι. Το παιδί που πήρε το μαντίλι σηκώνεται και αρχίζει να κυνηγάει την μάνα. Όταν την πιάσει, η μάνα κάθεται στη θέση του μαζί με τα άλλα παιδιά.
Το παιδί που πήρε το μαντίλι γίνεται ''μάνα'' και αρχίζει να κυνηγάει. Το παιχνίδι συνεχίζεται έτσι μέχρι να το βαρεθούν.
Η μπάλα πάνω από το κεφάλι
Οι ομάδες τοποθετούνται σε ίσιες γραμμές, κάθε παιδί είναι κοντά στο άλλο σε απόσταση ενός βήματος και έχει ανοιχτά τα πόδια στη διάσταση. Ο πρώτος παίκτης κρατά μια μπάλα ψηλά. Με το ξεκίνημα η μπάλα φεύγει πάνω από τα κεφάλια των παιδιών και ο τελευταίος παίκτης που παίρνει την μπάλα τρέχει και μπαίνει μπροστά στην αρχή της ομάδας. Κερδίζει η ομάδα που καταφέρνει να έχει τον αρχικό της παίκτη πιο γρήγορα από τους άλλους στη θέση εκκίνησης του παιχνιδιού.
Οι ομάδες τοποθετούνται σε ίσιες γραμμές, κάθε παιδί είναι κοντά στο άλλο σε απόσταση ενός βήματος και έχει ανοιχτά τα πόδια στη διάσταση. Ο πρώτος παίκτης κρατά μια μπάλα ψηλά. Με το ξεκίνημα η μπάλα φεύγει πάνω από τα κεφάλια των παιδιών και ο τελευταίος παίκτης που παίρνει την μπάλα τρέχει και μπαίνει μπροστά στην αρχή της ομάδας. Κερδίζει η ομάδα που καταφέρνει να έχει τον αρχικό της παίκτη πιο γρήγορα από τους άλλους στη θέση εκκίνησης του παιχνιδιού.
Η μπάλα κάτω από τα πόδια
Με τον ίδιο τρόπο, όπως η μπάλα πάνω από το κεφάλι, παίζεται και το παιχνίδι αυτό. Με τη διαφορά ότι η μπάλα μεταβιβάζεται κάτω από τα πόδια που ο κάθε παίκτης έχει ανοιχτά.
Μαγκί
Το παιχνίδι αυτό παίζεται με δυο ομάδες και με δυο ξύλα.
Κερδίζει η ομάδα που θα πετάξει το ξύλο πιο μακριά.
Μακριά γαϊδούρα
Είναι ένα παιχνίδι που παίζεται με δυο ομάδες.
Η μια πρέπει να σηκώσει το βάρος της άλλης ομάδας.
Άλλα παιχνίδια είναι: η Καραβάνα ή κουτσός ,το Σαξί ,τα Λακκάκια, Κρυφτό, Πολιτεία,
Τυφλόμυγα, Μήλα, Σκοινάκι, Σκλαβάκι, Ποδόσφαιρο
Πετρίδης Γ., Σεντονά Θ., Διακοβασιλείου Μ., Χατζησάββα Ι., Περνάρη Σ., Στατιού Π., Πεπές Γ.
Ζώα υπό εξαφάνιση
ΖΩΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ
Ένα από τα πιο ανησυχητικά φαινόμενα της σημερινής εποχής είναι η ταχύτατη εξαφάνιση των ειδών της άγριας ζωής.
Η Ελλάδα φιλοξενεί στις θάλασσες, τις ακτές, τα ποτάμια, τις λίμνες και τα δάση της σπάνια ζώα, ορισμένα από τα οποία βρίσκονται σε κίνδυνο. Παρακάτω παρουσιάζουμε ορισμένα από αυτά.
ΧΕΛΩΝΑ caretta – caretta
Μεγάλη θαλάσσια χελώνα, η μόνη που φωλιάζει στην Ελλάδα και η πιο συνηθισμένη στη Μεσόγειο και τις ελληνικές θάλασσες. Ζει στην ανοιχτή θάλασσα και μόνο όταν είναι να γεννήσει βγαίνει στην αμμουδιά για να γεννήσει τα αυγά της.
Μπορούμε να την ξεχωρίσουμε από το μεγάλο κεφάλι και το χοντρό λαιμό της. Ζυγίζει περίπου 100 κιλά. Γεννάει 90-200 αυγά σε μέγεθος πιγκ-πογκ, με μαλακό, λευκό κέλυφος. Όταν τελειώσει, σκεπάζει τη φωλιά με άμμο. Η επώαση διαρκεί 6-8 εβδομάδες. Στη χώρα μας απαγορεύεται η αλιεία, κακοποίηση, συλλογή των νεογνών και η καταστροφή των αυγών.
Η Καρέττα τρέφεται με σπόγγους, καβούρια, κοχύλια και μέδουσες. Υπάρχει ως είδος εδώ και 200 εκατομμύρια χρόνια. Έχει επίσημα ανακηρυχθεί παγκοσμίως προστατευόμενο είδος.
Η μεσογειακή φώκια είναι το νούμερο ένα απειλούμενο με εξαφάνιση θηλαστικό της Ευρώπης ενώ ανήκει στα 12 είδη του πλανήτη που κινδυνεύουν άμεσα από αφανισμό.
Στις ελληνικές θάλασσες και στην ευρύτερη περιοχή Ελλάδας – Τουρκίας – Κύπρου – Λιβύης ζουν και αναπαράγονται οι περισσότερες φώκιες που έχουν μείνει πια στη Μεσόγειο.
Αν και περνά μεγάλο μέρος της ζωής στο νερό – όπου και ζευγαρώνει – η φώκια βγαίνει συχνά στην ξηρά για να ξεκουραστεί και να γεννήσει. Παλιότερα οι άνθρωποι κυνηγούσαν την φώκια για το δέρμα της, με το οποίο έφτιαχναν παπούτσια και τσάντες, και για το λίπος της από το οποίο έφτιαχναν σαπούνι.
Η Μεσογειακή φώκια έχει μήκος 2,20 έως 3,80 μέτρα και ζυγίζει περίπου 230 κιλά. Τρέφεται με ψάρια, χταπόδια, καλαμάρια, αστακούς και πράσινα φύκια. Ζει 25-30 χρόνια.
Στατιού Παναγιώτης
ΚΑΦΕ ΑΡΚΟΥΔΑ
Η καφέ αρκούδα κινδυνεύει με εξαφάνιση καθώς στις ημέρες μας έχουν απομείνει περίπου 120 καφέ αρκούδες, μόνο σε δυο περιοχές της Ελλάδας: στα βουνά της Ροδόπης και στη Βόρεια Πίνδο.
Μεγαλόσωμη και σωματώδης, ζυγίζει από 180- 300 κιλά.
Έχει τριγωνικό κεφάλι με 42 δόντια, χοντρό και δυνατό λαιμό και άκρα, αφτιά κοντά και στρογγυλά και μικρά μάτια, φαρδιά και χοντρά πόδια με πέντε δάχτυλα στο καθένα, εφοδιασμένα με δυνατά νύχια. Έχει βαρύ και αργό βάδισμα αλλά είναι πολύ γρήγορη. Τρώει ξηρούς καρπούς, φρούτα του δάσους όπως αγριοκέρασα, βατόμουρα, βελανίδια, βολβούς, βλαστούς, ρίζες και χόρτα. Λατρεύει το μέλι και πολλές φορές κάνει επιδρομές στα μελίσσια. Το χειμώνα πέφτει σε χειμερία νάρκη. Γεννάει μέσα στο χειμώνα ένα ή δυο μικρά κάθε 2-3 χρόνια. Ζει περίπου 30 χρόνια.
Σεντονάς Άκης
ΠΛΑΤΩΝΙ (ελάφι)
Μικρόσωμο και χαριτωμένο ελάφι που ζει μόνο στη Ρόδο.
Η παράδοση θέλει τη Ρόδο, στην αρχαιότητα Φιδούσα, χώρα δηλαδή γεμάτη φίδια και το Πλατώνι αντίδοτο του φιδιού. Έφεραν λέει, Πλατώνια από την Μικρά Ασία που εξολόθρευσαν τα ερπετά, τρυπώντας τα με τα κέρατά τους και το νησί από Φιδούσα ονομάστηκε Ελαφούσα.
Σύμβολο της Ρόδου όρισε το Πλατώνι το 1912 ο Ιταλός κατακτητής, που απαγόρευσε το κυνήγι του με αυστηρά μέτρα κι έστησε δυο χάλκινα αγάλματα, ένα αρσενικό και ένα θηλυκό ζώο, στο Μανδράκι, να υποδέχεται τα πλοία στο λιμάνι.
Το όνομά του το παίρνει από τα πλατιά σαν φτυάρια κέρατα, χαρακτηριστικό μόνο του αρσενικού, τα οποία πέφτουν τον Απρίλιο ή το Μάιο. Έχει ύψος 90 εκ. και βάρος το αρσενικό 60-85 κιλά και το θηλυκό 30-50 κιλά. Γεννά ένα μικρό ύστερα από εγκυμοσύνη 31-32 εβδομάδων. Ζει 20-25 χρόνια.
Πεπές Γιάννης
ΓΚΙΖΑΝΙ
Το γκιζάνι είναι ένα ψάρι μικρού μεγέθους (10-12 εκ.) και θυμίζει την αθερίνα.
Ζει αποκλειστικά στα γλυκά νερά της Ρόδου.Το γκιζάνι κατοικεί στα ρέματα και ο κύκλος ζωής του είναι σύντομος, ζει 3 χρόνια. Ζει στην περιοχή της Ψίνθου, στην Ελεούσα, στη λίμνη των Νάνων, στην τεχνητή λίμνη της Απολακκιάς και στις Εφτά Πηγές. Επίσης ζει στα ρέματα Λουτάνη, Γαδουρά και Αργυρού. Η κυριότερη απειλή για το γκιζάνι είναι η έλλειψη νερού τους καλοκαιρινούς μήνες. Είναι ένα από τα πιο σπάνια και απειλούμενα είδη του γλυκού νερού στην Ευρώπη. Μερικά από αυτά τα σπανιότατα ψαράκια έχουν μεταφερθεί στο Βέλγιο, όπου μελετάται η αναπαραγωγή και η συμπεριφορά τους.
Σεντονά Θεανώ
ΤΣΑΚΑΛΙ
Το συναντάμε σχεδόν σε όλες τις περιοχές της Ηπειρωτικής Ελλάδας και στο νησί της Σάμου. Μέχρι το 1990 ήταν "επικηρυγμένο" είδος από την πολιτεία και δινόταν αμοιβή για την θανάτωσή του. Μόνο την περίοδο 1974-1980 θανατώθηκαν 7000 ζώα. Οι πληθυσμοί του τσακαλιού έχουν μειωθεί δραματικά τα τελευταία 25 χρόνια, γεγονός που δείχνει ότι οι περιοχές στις οποίες ζουν απειλούνται με ολοκληρωτική καταστροφή από τις πυρκαγιές και τη δημιουργία δρόμων. Μοιάζει με το λύκο, είναι σαρκοφάγο ζώο, τρέφεται με λαγούς, ποντίκια, σαύρες, σαλιγκάρια, πουλιά κ.ά. Πολύ δειλό ζώο και νυχτόβιο, κρύβεται την ημέρα και το βράδυ βγαίνει για τροφή.
Έχει χαρακτηριστική φουντωτή ουρά, όρθια αυτιά και 42 κοφτερά δόντια. Τα μπροστινά του πόδια έχουν πέντε δάχτυλα και τα πίσω τέσσερα. Γεννάει 4-5 μικρά και ζει 16 χρόνια περίπου.
Σελιμάς Χρήστος
ΑΡΓΥΡΟΠΕΛΕΚΑΝΟΣ
Παγκόσμια απειλούμενο είδος, ο αργυροπελεκάνος έχει συνολικό πληθυσμό από 12.330 - 15.730, σε 19 αποικίες από την Ελλάδα μέχρι την Κίνα. Στην Ελλάδα, αργυροπελεκάνοι φωλιάζουν πια μόνο στις Πρέσπες και κάποιοι λιγότεροι στον Αμβρακικό. Παλιότερα υπήρχαν σε όλη σχεδόν τη χώρα, όμως με προτροπή της πολιτείας, που επικήρυξε το είδος ως ιδιαίτερα ‘επιβλαβές θήραμα’, κυνηγήθηκαν αλύπητα και σχεδόν αποδεκατίστηκαν. Όταν το WWF Ελλάς ξεκίνησε το πρόγραμμα προστασίας του αργυροπελεκάνου στην Πρέσπα, το είδος ανήκε στα «κινδυνεύοντα», με πληθυσμό περίπου 40-165 ζευγάρια. Σήμερα, μετά από δεκατρία χρόνια επίμονων προσπαθειών, η Πρέσπα φιλοξενεί τη μεγαλύτερη στον κόσμο αποικία αργυροπελεκάνων με περισσότερα από 1.100 ζευγάρια! Το είδος είναι πλέον ιδιαίτερα προστατευμένο βάσει νόμου.
Χατζησάββα Ιωάννα
ΓΙΓΑΝΤΙΟ ΠΑΝΤΑ
Λιγοστοί πληθυσμοί του γιγάντιου πάντα επιζούν σήμερα στα δάση μπαμπού της Κίνας. Κι όσο ο βιότοπός τους συρρικνώνεται, τόσο αυξάνεται η απειλή για το πιο δημοφιλές αρκουδάκι στον κόσμο, που επιλέχθηκε και ως διεθνές σύμβολο του WWF. Η δεκαετία 1970 – 80 υπήρξε ίσως η πιο καταστροφική για το είδος. Η έκταση που καταλάμβαναν τότε τα περίπου 1.000 πάντα, μειώθηκε από 30.000 σε 13.000 τ.χμ. Το WWF ξεκίνησε δράση για την προστασία του είδους το 1981 και σήμερα το πρόγραμμα που εκπονείται σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Κίνας παρουσιάζει θεαματική πρόοδο: η περιοχή που προστατεύεται αυξήθηκε κατά 25% φτάνοντας στα 16.000 τ.χμ., ενώ η τελευταία έρευνα που δημοσιοποιήθηκε το 2004, έδειξε σημαντική ανάκαμψη του πληθυσμού σε 1.600 άτομα, γεγονός πολύ ελπιδοφόρο για το μέλλον των πάντα ….
Πετρίδης Γιάννης
ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ
Διακοβασιλείου Μαρία
ΤΟ ΑΓΡΙΟΚΑΤΣΙΚΟ ΚΡΙ –ΚΡΙ
Το κρι – κρι είναι ένα είδος αγριοκάτσικου που ζει στα απόκρημνα βουνά της Κρήτης. Ζει στα Λευκά Όρη της Κρήτης που είναι το ψηλότερο βουνό του νησιού. Το χρώμα του είναι καστανό, έχει 32 δόντια, μακριά γενειάδα, κοντή ουρά και χοντρό λαιμό. Τα κέρατα του αρσενικού φτάνουν το ένα μέτρο.
Το κρι – κρι τρώει χλόη, θάμνους, βλαστούς και φύλλα από τα δέντρα. Κινδυνεύει από το κρύο, από πέτρες που κατρακυλούν, από τις χιονοστιβάδες, από τους αετούς, τους λύκους και το κυνήγι των ανθρώπων.
Ένα από τα πιο ανησυχητικά φαινόμενα της σημερινής εποχής είναι η ταχύτατη εξαφάνιση των ειδών της άγριας ζωής.
Η Ελλάδα φιλοξενεί στις θάλασσες, τις ακτές, τα ποτάμια, τις λίμνες και τα δάση της σπάνια ζώα, ορισμένα από τα οποία βρίσκονται σε κίνδυνο. Παρακάτω παρουσιάζουμε ορισμένα από αυτά.
ΧΕΛΩΝΑ caretta – caretta
Μεγάλη θαλάσσια χελώνα, η μόνη που φωλιάζει στην Ελλάδα και η πιο συνηθισμένη στη Μεσόγειο και τις ελληνικές θάλασσες. Ζει στην ανοιχτή θάλασσα και μόνο όταν είναι να γεννήσει βγαίνει στην αμμουδιά για να γεννήσει τα αυγά της.
Μπορούμε να την ξεχωρίσουμε από το μεγάλο κεφάλι και το χοντρό λαιμό της. Ζυγίζει περίπου 100 κιλά. Γεννάει 90-200 αυγά σε μέγεθος πιγκ-πογκ, με μαλακό, λευκό κέλυφος. Όταν τελειώσει, σκεπάζει τη φωλιά με άμμο. Η επώαση διαρκεί 6-8 εβδομάδες. Στη χώρα μας απαγορεύεται η αλιεία, κακοποίηση, συλλογή των νεογνών και η καταστροφή των αυγών.
Η Καρέττα τρέφεται με σπόγγους, καβούρια, κοχύλια και μέδουσες. Υπάρχει ως είδος εδώ και 200 εκατομμύρια χρόνια. Έχει επίσημα ανακηρυχθεί παγκοσμίως προστατευόμενο είδος.
Περνάρη Σέβα 
ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΦΩΚΙΑ monachous - monachous
ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΦΩΚΙΑ monachous - monachous
Η μεσογειακή φώκια είναι το νούμερο ένα απειλούμενο με εξαφάνιση θηλαστικό της Ευρώπης ενώ ανήκει στα 12 είδη του πλανήτη που κινδυνεύουν άμεσα από αφανισμό.
Στις ελληνικές θάλασσες και στην ευρύτερη περιοχή Ελλάδας – Τουρκίας – Κύπρου – Λιβύης ζουν και αναπαράγονται οι περισσότερες φώκιες που έχουν μείνει πια στη Μεσόγειο.
Αν και περνά μεγάλο μέρος της ζωής στο νερό – όπου και ζευγαρώνει – η φώκια βγαίνει συχνά στην ξηρά για να ξεκουραστεί και να γεννήσει. Παλιότερα οι άνθρωποι κυνηγούσαν την φώκια για το δέρμα της, με το οποίο έφτιαχναν παπούτσια και τσάντες, και για το λίπος της από το οποίο έφτιαχναν σαπούνι.
Η Μεσογειακή φώκια έχει μήκος 2,20 έως 3,80 μέτρα και ζυγίζει περίπου 230 κιλά. Τρέφεται με ψάρια, χταπόδια, καλαμάρια, αστακούς και πράσινα φύκια. Ζει 25-30 χρόνια.
Στατιού Παναγιώτης
ΚΑΦΕ ΑΡΚΟΥΔΑ
Η καφέ αρκούδα κινδυνεύει με εξαφάνιση καθώς στις ημέρες μας έχουν απομείνει περίπου 120 καφέ αρκούδες, μόνο σε δυο περιοχές της Ελλάδας: στα βουνά της Ροδόπης και στη Βόρεια Πίνδο.
Μεγαλόσωμη και σωματώδης, ζυγίζει από 180- 300 κιλά.
Έχει τριγωνικό κεφάλι με 42 δόντια, χοντρό και δυνατό λαιμό και άκρα, αφτιά κοντά και στρογγυλά και μικρά μάτια, φαρδιά και χοντρά πόδια με πέντε δάχτυλα στο καθένα, εφοδιασμένα με δυνατά νύχια. Έχει βαρύ και αργό βάδισμα αλλά είναι πολύ γρήγορη. Τρώει ξηρούς καρπούς, φρούτα του δάσους όπως αγριοκέρασα, βατόμουρα, βελανίδια, βολβούς, βλαστούς, ρίζες και χόρτα. Λατρεύει το μέλι και πολλές φορές κάνει επιδρομές στα μελίσσια. Το χειμώνα πέφτει σε χειμερία νάρκη. Γεννάει μέσα στο χειμώνα ένα ή δυο μικρά κάθε 2-3 χρόνια. Ζει περίπου 30 χρόνια.
Σεντονάς Άκης
ΠΛΑΤΩΝΙ (ελάφι)
Μικρόσωμο και χαριτωμένο ελάφι που ζει μόνο στη Ρόδο.
Η παράδοση θέλει τη Ρόδο, στην αρχαιότητα Φιδούσα, χώρα δηλαδή γεμάτη φίδια και το Πλατώνι αντίδοτο του φιδιού. Έφεραν λέει, Πλατώνια από την Μικρά Ασία που εξολόθρευσαν τα ερπετά, τρυπώντας τα με τα κέρατά τους και το νησί από Φιδούσα ονομάστηκε Ελαφούσα.
Σύμβολο της Ρόδου όρισε το Πλατώνι το 1912 ο Ιταλός κατακτητής, που απαγόρευσε το κυνήγι του με αυστηρά μέτρα κι έστησε δυο χάλκινα αγάλματα, ένα αρσενικό και ένα θηλυκό ζώο, στο Μανδράκι, να υποδέχεται τα πλοία στο λιμάνι.
Το όνομά του το παίρνει από τα πλατιά σαν φτυάρια κέρατα, χαρακτηριστικό μόνο του αρσενικού, τα οποία πέφτουν τον Απρίλιο ή το Μάιο. Έχει ύψος 90 εκ. και βάρος το αρσενικό 60-85 κιλά και το θηλυκό 30-50 κιλά. Γεννά ένα μικρό ύστερα από εγκυμοσύνη 31-32 εβδομάδων. Ζει 20-25 χρόνια.
Πεπές Γιάννης
ΓΚΙΖΑΝΙ
Το γκιζάνι είναι ένα ψάρι μικρού μεγέθους (10-12 εκ.) και θυμίζει την αθερίνα.
Ζει αποκλειστικά στα γλυκά νερά της Ρόδου.Το γκιζάνι κατοικεί στα ρέματα και ο κύκλος ζωής του είναι σύντομος, ζει 3 χρόνια. Ζει στην περιοχή της Ψίνθου, στην Ελεούσα, στη λίμνη των Νάνων, στην τεχνητή λίμνη της Απολακκιάς και στις Εφτά Πηγές. Επίσης ζει στα ρέματα Λουτάνη, Γαδουρά και Αργυρού. Η κυριότερη απειλή για το γκιζάνι είναι η έλλειψη νερού τους καλοκαιρινούς μήνες. Είναι ένα από τα πιο σπάνια και απειλούμενα είδη του γλυκού νερού στην Ευρώπη. Μερικά από αυτά τα σπανιότατα ψαράκια έχουν μεταφερθεί στο Βέλγιο, όπου μελετάται η αναπαραγωγή και η συμπεριφορά τους.
Σεντονά Θεανώ
ΤΣΑΚΑΛΙ
Το συναντάμε σχεδόν σε όλες τις περιοχές της Ηπειρωτικής Ελλάδας και στο νησί της Σάμου. Μέχρι το 1990 ήταν "επικηρυγμένο" είδος από την πολιτεία και δινόταν αμοιβή για την θανάτωσή του. Μόνο την περίοδο 1974-1980 θανατώθηκαν 7000 ζώα. Οι πληθυσμοί του τσακαλιού έχουν μειωθεί δραματικά τα τελευταία 25 χρόνια, γεγονός που δείχνει ότι οι περιοχές στις οποίες ζουν απειλούνται με ολοκληρωτική καταστροφή από τις πυρκαγιές και τη δημιουργία δρόμων. Μοιάζει με το λύκο, είναι σαρκοφάγο ζώο, τρέφεται με λαγούς, ποντίκια, σαύρες, σαλιγκάρια, πουλιά κ.ά. Πολύ δειλό ζώο και νυχτόβιο, κρύβεται την ημέρα και το βράδυ βγαίνει για τροφή.
Έχει χαρακτηριστική φουντωτή ουρά, όρθια αυτιά και 42 κοφτερά δόντια. Τα μπροστινά του πόδια έχουν πέντε δάχτυλα και τα πίσω τέσσερα. Γεννάει 4-5 μικρά και ζει 16 χρόνια περίπου.
Σελιμάς Χρήστος
ΑΡΓΥΡΟΠΕΛΕΚΑΝΟΣ
Παγκόσμια απειλούμενο είδος, ο αργυροπελεκάνος έχει συνολικό πληθυσμό από 12.330 - 15.730, σε 19 αποικίες από την Ελλάδα μέχρι την Κίνα. Στην Ελλάδα, αργυροπελεκάνοι φωλιάζουν πια μόνο στις Πρέσπες και κάποιοι λιγότεροι στον Αμβρακικό. Παλιότερα υπήρχαν σε όλη σχεδόν τη χώρα, όμως με προτροπή της πολιτείας, που επικήρυξε το είδος ως ιδιαίτερα ‘επιβλαβές θήραμα’, κυνηγήθηκαν αλύπητα και σχεδόν αποδεκατίστηκαν. Όταν το WWF Ελλάς ξεκίνησε το πρόγραμμα προστασίας του αργυροπελεκάνου στην Πρέσπα, το είδος ανήκε στα «κινδυνεύοντα», με πληθυσμό περίπου 40-165 ζευγάρια. Σήμερα, μετά από δεκατρία χρόνια επίμονων προσπαθειών, η Πρέσπα φιλοξενεί τη μεγαλύτερη στον κόσμο αποικία αργυροπελεκάνων με περισσότερα από 1.100 ζευγάρια! Το είδος είναι πλέον ιδιαίτερα προστατευμένο βάσει νόμου.
Χατζησάββα Ιωάννα
ΓΙΓΑΝΤΙΟ ΠΑΝΤΑ
Λιγοστοί πληθυσμοί του γιγάντιου πάντα επιζούν σήμερα στα δάση μπαμπού της Κίνας. Κι όσο ο βιότοπός τους συρρικνώνεται, τόσο αυξάνεται η απειλή για το πιο δημοφιλές αρκουδάκι στον κόσμο, που επιλέχθηκε και ως διεθνές σύμβολο του WWF. Η δεκαετία 1970 – 80 υπήρξε ίσως η πιο καταστροφική για το είδος. Η έκταση που καταλάμβαναν τότε τα περίπου 1.000 πάντα, μειώθηκε από 30.000 σε 13.000 τ.χμ. Το WWF ξεκίνησε δράση για την προστασία του είδους το 1981 και σήμερα το πρόγραμμα που εκπονείται σε συνεργασία με την κυβέρνηση της Κίνας παρουσιάζει θεαματική πρόοδο: η περιοχή που προστατεύεται αυξήθηκε κατά 25% φτάνοντας στα 16.000 τ.χμ., ενώ η τελευταία έρευνα που δημοσιοποιήθηκε το 2004, έδειξε σημαντική ανάκαμψη του πληθυσμού σε 1.600 άτομα, γεγονός πολύ ελπιδοφόρο για το μέλλον των πάντα ….
Πετρίδης Γιάννης
ΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ
Δεκάδες χιλιάδες δελφινιών θανατώνονται κάθε χρόνο στις θάλασσες της Μεσογείου. Αν και τα προσφιλή αυτά είδη δεν έχουν φυσικούς εχθρούς, η έλλειψη τροφής λόγω της υπεραλίευσης, η θαλάσσια ρύπανση, η θανάτωσή τους από ψαράδες και κυρίως η αιχμαλωσία τους από διάφορα αλιευτικά εργαλεία, όπως τα αφρόδιχτα, μειώνουν τον πληθυσμό τους δραματικά κάθε χρόνο. Σύμφωνα με αναφορές του WWF, η χρήση των αφρόδιχτων κοστίζει κάθε χρόνο τη ζωή σε τουλάχιστον 4.000 κοινά δελφίνια στη νοτιοδυτική Μεσόγειο, (πρόσφατα το είδος συμπεριλήφθηκε στη λίστα των απειλούμενων), ενώ 13.000 αιχμαλωτίζονται στα στενά του Γιβραλτάρ και τη γύρω περιοχή. Το WWF αναγνωρίζοντας τον κρίσιμο ρόλο των δελφινιών στη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος, έχει αναλάβει δράση για την προστασία τους με προγράμματα που στοχεύουν στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού και ειδικά των επαγγελματιών ψαράδων, αλλά και πολιτική πίεση για μείωση της χρήσης αφρόδιχτων στις θάλασσες της Μεσογείου.
Διακοβασιλείου Μαρία
ΤΟ ΑΓΡΙΟΚΑΤΣΙΚΟ ΚΡΙ –ΚΡΙ
Το κρι – κρι είναι ένα είδος αγριοκάτσικου που ζει στα απόκρημνα βουνά της Κρήτης. Ζει στα Λευκά Όρη της Κρήτης που είναι το ψηλότερο βουνό του νησιού. Το χρώμα του είναι καστανό, έχει 32 δόντια, μακριά γενειάδα, κοντή ουρά και χοντρό λαιμό. Τα κέρατα του αρσενικού φτάνουν το ένα μέτρο.
Το κρι – κρι τρώει χλόη, θάμνους, βλαστούς και φύλλα από τα δέντρα. Κινδυνεύει από το κρύο, από πέτρες που κατρακυλούν, από τις χιονοστιβάδες, από τους αετούς, τους λύκους και το κυνήγι των ανθρώπων.
Εκδρομή στην κοιλάδα πεταλούδων σχ.έτος 2007-08
Τα παιδιά της Β΄ τάξης επισκεφθήκαμε το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Πεταλούδων στο χωριό Θεολόγο. Εκεί οι υπεύθυνοι μας έδειξαν μια ταινία για την κοιλάδα των πεταλούδων, μας μίλησαν για το περιβάλλον και για την πεταλούδα.
Η πεταλούδα ζει ένα χρόνο. Το Σεπτέμβριο γεννά τα αυγά κάτω από τα φύλλα της ζηδιάς και τον Απρίλιο γίνεται κανονική πεταλούδα. Μας έδωσαν και καπέλα για ενθύμιο.
Μετά πήγαμε στην κοιλάδα όπου ζει και μεγαλώνει η πεταλούδα.
Διασχίζαμε την κοιλάδα και είδαμε βατράχια, καβούρια,σαύρες που ζουν μόνο στη Ρόδο και τα δέντρα που ζουν οι πεταλούδες τις ζηδιές καθώς κουμαριές και βελανιδιές.
Μετά πήγαμε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Εκεί είδαμε πάρα πολλές πεταλούδες, διάφορα πετρώματα από το ηφαίστειο της Νισύρου, φίδια, αλεπού, λύκο, σκίουρο, αετό, κουκουβάγια, τσακάλι, χελώνα καρέτα – καρέτα και διάφορα πουλιά.
Στη συνέχεια πήγαμε στη Φάρμα της Ρόδου, όπου εκεί είδαμε διάφορα ζώα, όπως στρουθοκαμήλους, αγριογούρουνα, καμήλες, ελάφια, αλογάκια, λάμα, λαγουδάκια, φασιανούς, μαϊμού, περιστέρια, πάπιες, κατσικάκια και άλλα πολλά ζώα.
Η εκπαιδευτική εκδρομή μας άρεσε πολύ γιατί είδαμε και μάθαμε πολλά πράγματα.
Οι μαθητές της Β΄ τάξης
Η πεταλούδα ζει ένα χρόνο. Το Σεπτέμβριο γεννά τα αυγά κάτω από τα φύλλα της ζηδιάς και τον Απρίλιο γίνεται κανονική πεταλούδα. Μας έδωσαν και καπέλα για ενθύμιο.
Μετά πήγαμε στην κοιλάδα όπου ζει και μεγαλώνει η πεταλούδα.
Διασχίζαμε την κοιλάδα και είδαμε βατράχια, καβούρια,σαύρες που ζουν μόνο στη Ρόδο και τα δέντρα που ζουν οι πεταλούδες τις ζηδιές καθώς κουμαριές και βελανιδιές.
Μετά πήγαμε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. Εκεί είδαμε πάρα πολλές πεταλούδες, διάφορα πετρώματα από το ηφαίστειο της Νισύρου, φίδια, αλεπού, λύκο, σκίουρο, αετό, κουκουβάγια, τσακάλι, χελώνα καρέτα – καρέτα και διάφορα πουλιά.
Στη συνέχεια πήγαμε στη Φάρμα της Ρόδου, όπου εκεί είδαμε διάφορα ζώα, όπως στρουθοκαμήλους, αγριογούρουνα, καμήλες, ελάφια, αλογάκια, λάμα, λαγουδάκια, φασιανούς, μαϊμού, περιστέρια, πάπιες, κατσικάκια και άλλα πολλά ζώα.
Η εκπαιδευτική εκδρομή μας άρεσε πολύ γιατί είδαμε και μάθαμε πολλά πράγματα.
Οι μαθητές της Β΄ τάξης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)